yo~
rasa semua orang menghitung hari nak mula bercuti. masing-masing dah tak sabar….bak kata orang, badan je kat pejabat, minda dengan jiwa dah balik kampung. kalau terawih tu dah mula susut barisan dia walaupun sepuluh malam terakhir ni la antara paling besar hikmah dan rahmahnya.
nak sahur pun dah separa terbukak matanye. sahur sempoy je, dapat cereal je pun dah cukup bagus. berbuka pun takde galak sangat, sekali sekala je. bila hari minggu lak, rasa macam tak cukup nak berbuka sambil bersosial…setiap kali puasa kalau paling nasib baik pun dapat 9 hari sabtu dan ahad. tahun ni dapat 8 hari.
dulu bujang-bujang takde hal nak berbuka di mana sahaja. ingat lagi zaman bujang-bujang kerja kat majestic building dulu. bulan puasa tak kecoh nak berbuka, lepak opis sampai kul 6.30 petang pun takde hal. sekarang ni, nak kena balik rumah awal nak siapkan apa nak makan pastu berbuka dengan family.
tapi tu dulu laa…dulu semua berbudi-bahasa, pandai tolak-ansur…sekarang ni, semua pakat nak emo takleh berpikir rasional.
no racism!
Kat ‘majestic building’ dulu tu bukan stakat tak kecoh nak balik berbuka, siap b’kali-kali buka puasa kat opis.
ahahaha. majestic sangat kan?
So kann man in den Nachrichten genauso über Firmengründungen oder deren Bestehen erfahren.